Cairns en omstreken.

CAIRNS!!!! na 7 weekjes reizen hebben we dan eindelijk ons voorlopige eindpunt van de oostkust bereikt. Eenmaal aangekomen in Cairns zijn we eerst naar het Lagoon* gegaan om te kijken of we daar nog iemand tegenkwamen. En jahoor, niet bij het lagoon maar bij het winkelcentrum ernaast kwamen we Eric tegen die we voor het laatst in Byron Bay hadden gezien. Nadat we weer bijgepraat waren gingen we naar de Nomads Serpent hostel omdat we wisten dat hier een aantal bekende zaten. En jawel toen we daar naar binnen liepen kwamen we Marion tegen (roommate in sydney) en Jaap van de Jumbogroep. Verder waren er nog veel andere nederlanders waarvan meer dan de helft ook in het hostel werkte dus wij voelde ons daar al snel thuis en besloten hier dan maar in te checken. Omdat ik vlakbij Cairns nog verre familie heb wonen, namelijk Jaap & Francis Portegys, besloten Rosa, Wouter en ik om hun even op te zoeken, en na enkele uurtjes rijden (relatief dichtbij dus) zaten we in het schattige dorpje Millaa Millaa wat tegenwoordig maar om een ding bekend staat en dat zijn de Watervallen. We hebben eerst een aantal van deze watervallen bezocht en gingen daarna op zoek naar het huis van Jaap. Omdat het dorpje niet zo groot is kent iedereen elkaar daarzo en ze wisten al snel wie ik bedoelde en waar ik moest zijn. dus enkele landweggetjes later kwamen we dan eindelijk bij Jaap zijn boederij aan en parkeerde we de auto voor z'n huis. ik wist zelf niet wie of wat ik kon verwachten maar Jaap gelukkig ook niet dus nadat ik uitgelegt had wie ik was enzo zaten we al snel met z'n allen aan de koffie en namen we wat foto's en verhalen door. z'n vrouw, Francis, was er helaas niet vanwege een bezoek aan familie in Brisbane. Hij stelde voor om ons rond te leiden op de boerderij en al zijn stukken land en zo trokken we eropuit op de Quads om zijn koeien bij elkaar te drijven en binnen te halen. aangezien hij meer dan 200 hectare grond heeft en hier maar 250 koeien op staan duurde dat nog wel even. sommige stukken zijn ook regenwoud en hij heeft ook meertjes en waterfallen op zijn stuk land. Echt prachtig om te zien. Wat ook duidelijk te zien was waren alle omgewaaide en afgeknapte bomen in de omgeving. dit was te danken aan de Cycloon Larry die in Maart afgelopen jaar hier aardig goed rondgeraast heeft. Later liet Jaap ons ook de foto;s zijn van alle schade aan z'n auto's machines en huizen enz. Omdat het al laat begon te worden vroeg hij ons om te blijven overnachten en zo gezegt zogedaan. We hebben s'avonds weer eens lekker Aardappelen met n stuk vlees gegeten en nog lang bijgepraat over Nederland en alles. Erg grappig is het dan om te horen dat hij nog erg veel nederlandse woorden kent en als hij dan aan het vertellen is en hij iemand citeert dan gaat ie ook over in het nederlands. Roda vond het leuk om s'ochtends mee te helpen met de koeien te melken en die stond dus al om 5 uur op. wij konden nog 2 uur blijven liggen en daarna aan het Typisch engelse ontbijt aanschuiven met Bacon, Sausages en Eggs. Daarna heeft Jaap ons de omgeving rondom Millaa Millaa laten zien. Het hele gebied heet de Atherton Tablelands en hier wonen erg veel Boeren uit met name andere landen zoals Italie, Duitsland, Nederland en Nieuw Zeeland. er word hier van alles verbouwd van aardappelen, kolen, aardbeijen tot bananen mango's en andere koolsoorten. De grond is hier erg vruchtbaar en elk plekje heeft zo'n z'n eigen klimaat en eigenschappen voor de soort groente die erop verbouwd word. je kan de hele Tablelands wel vergelijken als de westfriese polder alleen dan heuvelachtig. Na een lange dag Sightseeing en een hoop verhalen zijn we weer teruggekeert naar de Boederij. S'avonds gingen we met Rick een van Jaaps zonen naar de lokale kroeg in Millaa Millaa. zoals wij het ons voorstelde was het ook precies. veel boeren pummels kwamen hier na het werk in hun werkkleding binnen en de kroeg was tevens de snackbar. Na een paar biertjes was het weer tijd om te gaan. op de weg terug nog een slang ontweken met de auto en veilig aangekomen bij jaap z'n boederij. de volgende ochtend heeft Rick nog even naar onze auto gekeken omdat ie op de heenweg toch weer 2 keer erg heet werd. er was gelukkig niet zoveel aan de hand. alleen water bijgevuld en we konden weer terug naar Cairns. Om Jaap te bedanken voor z'n gastvrijheid heb ik (met tranen in m'n ogen) een zak drop achtergelaten die ik nog vanuit nederland had meegekregen. Hier was ie erg blij mee. De terugweg naar Cairns verliep prima en toen we eenmaal weer bij het hostel terug waren kwamen we Sytze en Wim tegen en die avond zijn we gezellig met z'n allen uitgeweest in Cairns. Als je in Cairns bent zijn er altijd 2 dingen die je moet gezien hebben en dat is Cape Tribulation en Het Great Barrier Reef. Cape Tribulation is een Schiereiland boven cairns waarbij het regenwoud helemaal doorloopt tot aan de zee. Dat maakt het een vrij uniek gebied omdat je dat maar op een paar plekken in de wereld tegenkomt. De meeste mensen nemen een dagtrip hiernaartoe maar aangezien wij eigen vervoer hebben besloten we dit keer ook Sytze mee te nemen en met z'n viertjes er aan paar dagen naartoe te gaan. De kronkelige weg langs de kust ernaartoe is al mooi om te zien. vervolgens namen we het pondje om de rivier over te steken die het eiland met het vaste land scheid en onderweg zijn we hier en daar nog gestopt bij wat uitkijkpunten. Het begon al te schemeren dus besloten we een hostel op te zoeken. De volgende ochtend zijn we doorgereden naar het strand, hebben daar ontbeten en vervolgens richting het noorden gegaan door de jungle heen. onderweg zagen we nog een bordje van het bekenste uitzichtpunt van Cape trip maar omdat ik er al voorbij gereden was besloten we deze op de terugweg te doen. Na n stukje rijden werd het terrein als maar ruiger en ruiger en volgens de kaart zou de weg op een gegeven moment overgaan naar een 4WD Inland Track. Maar omdat het niet zo goed aangegeven was kwamen we er pas achter dat we al op het 4WD pad waren toen we de eerste rivier tegenkwamen. Het was hier nog geen regenseizoen en nadat ik door de rivier heen gelopen was om te kijken hoe diep het was en nadat een aantal 4WD's het al gedaan hadden besloten we dit ook maar te proberen met onze Ford Falcon stationwagon. zo gezegt zo gedaan en met n beetje manouvreerwerk kwamen we er doorheen. de 2de rivier was zelfs nog makkelijker en volgens de mensen die we onderweg tegenkwamen was dit tevens ook de laatste rivier die we moesten doorkruizen. Na n half uurtje rijden door het regenwoud kwamen we in een Aboriginal Dorpje aan. We zijn hier even gestopt om de weg te vragen en of er nog iets moois te zien was in de buurt. Even een babbeltje gemaakt met de dame van het postkantoor en ze vonden het wel apart dat we met deze auto hier zo terecht waren gekomen. daarna hebben we de watervallen van Wujal Wujal (zo heette het dorpje) bezocht. nog wat inwoners gesproken en die meldde ons dat de weg naar Cooktown toe en stuk beter zou zijn. WE waren in eerste instantie niet van plan om helemaal naar Cooktown te gaan maar omdat we toch al het ergste stuk achter de rug hadden en het hierna beter qua weg werd besloten we maar door te rijden. we zijn vervolgens nog bij de Daintree River gestopt waar erg veel crocodillen zitten. hebben kokosnoten uit de boom gegooid maar helaas waren deze niet echt geschikt om te eten. Wel kregen we van een Aboriginal een rare soort puntachtige grote meloen. dit noemen ze JackFruit en het smaakt eigenlijk best wel lekker zoet. WE zijn nog gestopt bij andere leuke plekken die in onze Lonely Planet reisboek stond aangegeven en uiteindelijk waren we dan in Cooktown. Monument van Captain James Cook bezocht. n stukje geschiedenis weer opgehaald. wat foto's gemaakt, auto bijgetankt en omdat het al laat werd en er hier verder toch weinig te zien valt besloten we diezelfde dag maar terug te rijden naar Cairns. we zagen nog een tip staan in de lonely Planet over mooie watervallen waar je hier rustig kon zwemmen en vanaf glijden en deze kleine omweg hebben we ook meegepakt. erg bijvoordelijk voor de auto was dit overigens niet want de weg was nogal Off Road, en dan druk ik het nog maar zachtjes uit. uiteindlijk moesten we zelfs de auto aan de kant zetten en de laatste 100 meter lopen. Het begon al langzamerhand te schemeren en we besloten om maar snel weer te vertrekken. vanaf Cooktown naar Cairns is er sinds n jaartje een nieuwe snelweg en dus zouden we met n paar uurtjes weer terug moeten zijn. Ze waarschuwen hier altijd erg voor rijden in het donker vanwege alle wilde dieren. Nouw dat hebben we geweten ook. langs de weg erg veel Wallabies (kleine kangaroeen) en koeien en stieren. ik heb welgeteld 3 wallabies en 1 stier moeten ontwijken met de auto omdat ze het zo nodig vonden om het lekkere warme asfalt als hun slaapplaats te gebruiken. Maar goed. we hadden een hoop lol samen en zijn veilig weer aangekomen in ons inmiddels vertrouwde Hostel.

zoals jullie al merken ben ik nu maar snel even al m'n verhaaltjes aan het uploaden.
de volgende komt er ook weer snel aan. Dan krijgen jullie al mijn verhalen over Duiken, Wakeboarden, Raften en nog veel meer wat ik inmiddels heb gedaan.

Snowboarden lukt helaas niet hier maar dat laat ik wel aan jullie over want volgens de berichten sneeuwt et nu in NL.

Ps: De foto's van Cape Tribulation komen er ook nog aan maar ik heb geen foto opslag ruimte meer dus als jullie meer foto's willen zien (Hint, Hint) is een laat sinterklaas/kerst/oud&nieuw kado'tje altijd op z'n plaats.