Beef Steaks en Rug Steken

Heb het gevoel dat ik 1 maand achter loop met alle verhalen maar gelukkig is het nog maar 3 weken. Ok even in snelvaarttempo dan: Na Fraser Island hebben we onze reis voorgezet richting de Whitsunday Islands. Aangezien dit ongeveer 2000 Km verder is moesten we toch af en toe stoppen onderweg en het eerste plaatsje waar we dat deden was Town of 1770. Die naam hebben ze gekregen omdat James Cook in 1770 hier aan land kwam. Normaal gesproken wel een leuk dorpje waar je genoeg kunt doen maar als je er s'avonds in het donker aankomt dan heb je daar weinig aan. De meeste hostels zaten al vol en aangezien Rosa nog niet gekrampeerd had besloten we maar weer eens een camping op te zoeken. Tussen ons tentje opzetten en het eten maken hebben we nog wat gefrisbeed,kwamen nog een nederlands gezin tegen en hebben de auto opnieuw ingedeeld. Volgende ochtend werden we wakker van de regen en een of andere vogel die erg veel lawaai maakt en zijn we doorgereden naar de volgende bestemming: Rockhampton. Dit is een van de grotere steden die bekent staat om zijn Beef Steaks en met 2,2 miljoen koeien in de omgeving is het een af-en-aanrijden van grote trucks vol met koeien opweg naar het slachthuis. Het stadje is overigens ook n beetje veramerikaanst hierdoor en dat kan je wel merken aan de country muziek de pubs en de jeugd in snelle japanse auto's die s'nachts door de mainstreet straatraces houden. Omdat Rockhapton geen backpackersplek was het niet moeilijk om een jeugdhostel en ook de enige in de stad te vinden. Hier hebben we ingechecked en kwamen we meteen een aantal andere Jumbo'ers tegen. Zei waren alweer vanaf Cairns naar beneden aan het reizen en hebben we dus het een en ander aan verhalen en tips uitgewisseld. Inmiddels n beetje moe van alles zochten de de TV Room op en met een keuze van ruim 100 DVD's werd dit meteen het meest geliefde plekje van het Hostel. Waar sommige mensen echter niet goed tegen konden waren de grote spinnen die tijdens de regen onder de deur naar binnen kropen voor de bank langs. vooral tijdens een Horrorfilm levert dat erg hilarische momenten op. Ons eten bestond uit pizza die we gratis kregen omdat ze onze bestelling vergeten waren en we al 35 minuten aan het wachten waren (dat maak je in NL niet vaak mee) en de volgende dag zijn we naar de Capricorn Caves geweest. dit zijn prachtige grotten vlak buiten de stad gemaakt door kleisteen met onder andere een Cathadraal erin waar Rosa nog voor ons heeft gezongen. Daarna zijn we weer terug gegaan naar Rockhapton. hebben daar geprobeerd een Steak te halen maar waren net 5 minuten te laat bij het restaurant. jammer maar volgende keer beter. daarna nog uitgeweest maar meer als een Australische Noor uit Bergen heb ik niet ontmoet en echt veel valt hier niet te beleven dus we hebben het niet laat gemaakt en zijn de volgende ochtend maar weer vertrokken. We begonnen dit keer vroeg met rijden want we hadden nog zo'n 1000 Km te gaan. onderweg kregen we een telefoontje van Wim die vertelde dat hij samen met Sytze in het ziekenhuis was in Mackay. Sytze was gevallen en verkeerd op zijn rug geland op een van de prachtige witte stranden van de Whitsunday Islands en is per helikopter naar het ziekenhuis van Mackay gevlogen. Omdat Mackay toch op de route lag en we nog wel plek voor 2 mensen hadden was het geen probleem voor ons om ze op te pikken en eenmaal aangekomen bij het Ziekenhuis stonden Wim en Sytze al op ons te wachten. Sytze nog half verdooft van de Morfine en net een MRI-Scan te hebben gehad vertelde ons dat er niets iets ernstigs te ontdekken was en hij er best goed vanaf gekomen was. Hij had wel ongeloofelijke pijn in zijn rug en voelde elke keer steken als hij zijn rug draaide dus vermoedelijk heeft of zit er nog steeds een zenuw beknelt. Dus met z'n 5en opweg naar Airlie Beach waar we s'avond rond n uur of 7 aankwamen. Aangezien ik ruim 10 uur achter elkaar had gereden was ik wel bekaf dit keer en helaas waren de betere hostels bezet dus zat er niks anders op dan in een oud vervallen bungalopark onze nacht door te brengen. Met een ventilator die meer lawaai dan verkoeling geeft viel ik toch nog redelijk snel in slaap en de volgende ochtend hebben we ingechecked in een veel gezellig hostel met mooie ruime huisje in een natuurlijke omgeving.