De rest van China in een notendop
Door: Sietse
Blijf op de hoogte en volg Sietse
03 Oktober 2008 | China, Chengdu
Jawel, tis weer tijd voor een verhaaltje, en dit keer vanaf het dak van de Wereld: Tibet.
Aangezien onze minibus het bergopwaarts niet trekt en nu oververhit is heb ik mooi even een paar uur de tijd om jullie weer helemaal bij te brengen.
Allereerst wil ik iedereen even bedanken voor de felicitaties, berichtjes en sms'jes die ik voor me verjaardag heb gehad.
Zelfs Bammetje heeft het wereld weide web gevonden. helemaal geweldig! en dat zet me er weer toe aan om af en toe uren achter die pc te kruipen om weer wat te typen.
Me verjaardag heb ik niet uitgebreid gevierd maar ik was wel met een gezellig groepje mensen in een prachtig bergachtig dorpje ver van de chinese steden vandaan en dat maakte het wel weer bijzonder.
Maar waar was ik ook alweer gebleven?
Volgens mij had ik de olympische spelen net aan overleeft en probeerde ik zo snel mogelijk Beijing te verlaten.
Dit viel nog niet erg mee aangezien iedereen zo snel mogelijk uit Beijing wilde waardoor de treinen voor de eerste paar dagen al helemaal volgeboekt waren.
Zelf had ik eerst het idee om naar Xi'an te gaan voor het Terra Cotta leger maar omdat ik 3 weken in Beijing was blijven hangen had ik nog maar een week over op me visum dus heb ik mijn bestemming veranderd in Shanghai.
Hier woont Jurgen, een kennis van me, met zijn familie, en aangezien ik daar ook post naartoe had laten sturen moest ik hier toch eerst ff langs. Gelukkig had ik via een Chinese vriend een van de laatste treinkaartjes kunnen regelen naar Shanghai dus 3 dagen na de spelen bevond ik mij in een nieuwe Chinese wereldstad. Shanghai kan je wel zien als de nieuwe en westerse versie van Beijing en ze zijn druk bezig om Hong Kong voorbij te streven als Financieel Centrum van Azië. Zoals elke andere stad in China wordt ook hier gigantisch veel gebouwd en als je over 6 maanden terug komt herken je de helft van het straatbeeld al niet meer. Ik werd ontvangen door Jurgen en Faith en al snel zaten we thuis met de hele familie aan tafel voor weer eens een goeie gezonde avondmaaltijd. Het is heerlijk om weer even tijdelijk een soort thuis te hebben waar je je spullen kan uitzoeken en na 2 maanden je kleren weer kan wassen enzo. Ook heb ik meteen even uitgerekend hoeveel dagen ik nog op me visum had en dat viel n beetje tegen dus ook meteen maar uitgezocht hoe ik m'n visum in China kon verlengen voor nog 1 maand. Dit viel, in tegenstelling tot wat je in Nederland of Beijing hoort, erg mee om in Shanghai te verlengen dus volgende dag daar meteen maar mee begonnen. Na wat papierwerk en telefoontjes was alles rond alleen moest ik wel 5 werkdagen wachten totdat ik m'n paspoort met nieuwe visum kon ophalen. Genoeg tijd om de stad te bekijken dus zodoende trok ik de stad in voor wat Sightseeing.
De eerste plek waar iedereen heen gaat is "The Bund" wat de boulevard langs de Huangpu rivier is en waar je veel oude gebouwen vind uit de tijd dat de Engelsen hier waren. Ook maak je hier de mooiste plaatjes van de Skyline van Shanghai met de bekende Pearl Tower en andere nieuwere en hogere gebouwen die er sindsdien gebouwd zijn. Na wat rondgewandeld te hebben en ik wat gebouwen van binnen en buiten had bekeken liep ik terug richting de Metro totdat ik plotseling "Hey Siets" van achter me vandaan hoorde komen. Het bleek Vicki te zijn, een Engels meisje die ik 6 weken eerder in een Discotheek in Ulaan Baatar, Mongolië was tegengekomen. Erg toevallig misschien om haar nu hier 2000km verder in Shanghai tegen te komen maar ik kijk nergens meer van op en raak er inmiddels wel aan gewend. We hadden allebei veel meegemaakt en te vertellen dus zochten we een mooi dakterrasje met uitzicht op de stad om wat te eten & drinken. Was heel gezellig die avond en het ging dus nog wel even door tot in de kleine uurtjes. Verder ben ik de volgende dag met haar naar de Bioscoop geweest want het regende voor de verandering eens n keer in Shanghai en ook had ik voor het eerst op echte Japanse stijl gewokt. Vooral de vis was heerlijk! Daarna ben ik die week nog in de 3 hoogste gebouwen van Shanghai geweest. Allereerst de Pearl Tower die met 468 meter de hoogste TV Toren in Azië is en de derde in de wereld. Het bevat verder een draaiend restaurant op 267 meter en onderin heb ik het Museum bezocht. Daarna ben ik in de Jin Mao tower (420,5m) geweest om Lunch te hebben met Jurgens vrouw, Faith, die daar bij een advocatenkantoor werkt. Vervolgens op naar het 100 verdiepingen tellende Shanghai World Financial Centre, die net n paar dagen daarvoor de deuren had geopend en met zijn 492 meter het hoogste gebouw van Shanghai en 1 na hoogste ter wereld is. Het is een apart gebouw en heeft een vierkant gat aan de bovenkant waardoor het de vorm heeft van een grote Flesopener. Verder bevat het 3 observatieverdiepingen en de 3de op 474 Meter hoogte is daarmee de hoogste in de wereld waar je op dit moment in kunt. Dit betekent niet dat daarmee het uitzicht veel beter is aangezien er nog steeds een dikke laag smog over de stad heen hangt. Maar ach, na de Taipei 101 in Taiwan en de Petronas Towers in Kuala Lumpur kan ik deze ook weer aan me lijstje toevoegen van hoge gebouwen ter wereld waar ik in ben geweest. Verder heb ik die week heerlijk kunnen eten en slapen bij Jurgen en kon ik ook m'n foto's van de olympische spelen uitzoeken. Laatste dag heb ik eerst mijn paspoort opgehaald met mijn nieuwe visum voor een extra maand China en ben ik daarna naar een oude kunstwijk in Shanghai geweest met allemaal smalle steegjes waar veel leuke kleine restaurantjes en ateliers waren. Daarna was het op naar het Station om de trein te pakken naar Xi'an waar uiteraard de grote attractie het Terra Cotto leger is. Verder heeft Xi'an als een van de weinige steden in China nog zijn oude stadsmuren om het centrum heen en in het midden van de stad staan de Drum & Bell Towers.
Na aankomst 's ochtends en een lekker ontbijtje in het Hostel ben ik met twee Zweedse dames (niet blond dit keer) naar het Terra Cotta Leger geweest. erg indrukwekkend was het en vooral als je de omvang van het hele complex en alle figuurtjes letterlijk met je eigen ogen ziet staan dan bedenk je je pas hoeveel tijd het gekost moet hebben om dit allemaal te maken en dat het na zoveel jaar nog zo goed bewaard is gebleven. voor degene die geen flauw idee hebben waar ik het over heb of meer geïnteresseerd zijn in het hele gebeuren kan je op Google of Wikipedia terecht want ik heb weinig zin om dat hele verhaal hier te gaan vertellen. daar heb je tenslotte internet voor, toch?
Inmiddels was ik alweer n paar maanden aan het reizen en dan vergeet je langzamerhand welke dag, datum of maand het is maar door 2 leuke Engelse meiden in mijn kamer werd ik er aan herinnerd dat het vrijdagavond was en dus moesten we het nachtleven in deze stad maar even gaan ontdekken. Net zoals heel veel andere dingen is ook het uitgaansleven in China heel anders. Zo kennen ze geen kroegen of cafés hier dus beland je al gauw in een van de weinige discotheken die Xi'an rijk was. Eenmaal binnen waren we al snel de enige westerse tussen al die Chinese tieners en dan zijn de rollen omgedraaid en ben jij de toeristische attractie van die avond. Geen enkel probleem uiteraard want veel chinezen willen met je praten en daarbij word altijd drank aangeboden wat we natuurlijk niet konden weigeren.
Wat je meteen opvalt in zo'n discotheek is dat ze bijna geen dansvloer hebben en dat de hele tent vol staat met tafeltjes waar groepjes chinezen schalen met fruit en flessen sterke drank met ijsthee naar binnen werken. Je ziet bijna niemand daar aan het bier en het is ook gebruikelijk om elke keer kleine glaasjes in te schenken en te proosten met de hele groep. Wat ze alleen nog niet helemaal onder de knie hebben is de verhouding waarin ze mixen maar dit zal ongetwijfeld komen door het feit dat die chinezen niet zo goed tegen alcohol kunnen. Wij namen het later op de avond dus maar over en een van de Engelse dames had ook al snel het danspodium gevonden waardoor die chinezen helemaal overrompelt waren. Gelukkig viel er over de muziek niets te klagen en kwam er genoeg westerse en zelfs Nederlandse dancemuziek voorbij. De dag daarna ben ik samen met de twee dames naar een Islamitische wijk in het centrum geweest. Hier was een markt met veel islamitische slagers en restaurantjes en ook hebben we hier een van de weinige en ook grootste moskee in China bezocht.
Daarna was het weer tijd om me richting het station te begeven voor een de Trein naar Chéngdù. Alleen liet het eten erg lang op zich wachten, moest ik me backpack nog ophalen bij het hostel en was het spitsuur dus uiteindelijk kwam ik iets te laat op het station aan en was ik bang dat ik me trein had gemist aangezien ze in China stipt op tijd vertrekken. Maar de trein die ik moest hebben vertrok niet vanaf Xi'an maar moest helemaal uit Shengyang vandaan komen en had daardoor al 10 minuten vertraging opgelopen. Daar had ik weer n mazzeltje mee dus.
Chéngdù is de hoofdstad van de provincie Sìchuãn, waar n paar maanden geleden die aardbeving is geweest en verder staat het bekend om zijn kruidige en pittige gerechten met veel paprika's en pepers en ook vind je hier de grootste panda beren onderzoekscentrum en dierentuin ter wereld. Allemaal leuk en aardig maar de reden waar ik voor kwam was dat vanaf hier de Trein naar Tibet vertrekt en je een groep met andere backpackers moet vormen om een tour te boeken en de vergunning voor Tibet kan krijgen. In het eerste hostel waar ik zat viel dit nog niet mee aangezien 80% daar chinees was en de rest niet naar Tibet ging dus ben ik de volgende dag naar een ander Hostel verhuist. Hier had zich net 1 dag daarvoor een groep gevormd van 8 mensen en was ik net te laat om daar nog bij te kunnen. Erg jammer want het was een leuke diverse groep mensen met allemaal andere nationaliteiten. Heb dus maar een briefje opgehangen op het notitiebord en afgewacht. Helaas waren er weinig andere backpackers die naar Tibet wilde en was het sowieso vrij rustig in het hostel dus kreeg ik weinig reacties.
Gelukkig had ik nog genoeg tijd op me visum dus besloot ik met een aantal mensen voor n paar dagen naar een half Chinees/Tibetaans dorpje ten Noordwesten van Chéngdù te gaan. Door de aardbeving was de normale weg hiernaartoe afgesloten en duurde de busrit 11 uur i.p.v 4 en de laatste 3 uur daarvan was over een onverharde weg waar veel bouwverkeer over reed. Uiteindelijk ben je dus een hele dag kwijt om daar te komen maar toen we daar eenmaal waren was dat al snel vergeten want het was een prachtig dorpje die langs beide kanten van een grote rivier is gebouwd en waar je nog veel Tibetaanse bouwstijl en cultuur tegenkomt. Ook hier waren wij de attractie in plaats van zei aangezien we de enige westerse toeristen in het hele dorp waren. Er was sinds kort ook een Hostel geopend en ook daar bleken we de enige westerse backpackers te zijn. Waarschijnlijk blijven veel mensen toch weg uit deze regio in verband met de aardbeving terwijl dit gebied bijna niet is getroffen daardoor. De tweede dag daar zijn we naar een klein bergdorpje gegaan om daar de echte cultuur te proeven en een nachtje te overnachten. Die dag hebben we een wandeling gemaakt door de bergen en werden we overal vriendelijk ontvangen en kregen we veel fruit aangeboden die de bevolking daar aan het oogsten was. Overal kwam je bomen tegen met Appels, peren of walnoten. Onze zakken waren aan het eind van die dag dan ook aardig gevuld met al het fruit. Een van de Tibetaanse vrouwen nodigde ons uit voor eten en liet ons haar huis zien. Hoewel communicatie uitsluitend gebaseerd was op gebaren en lichaamstaal lukte het haar toch de vertellen hoe ze de aardbeving beleeft had en liet ze ons de scheuren in de muren zien. Een van de dames in ons groepje werd aangeboden echte Tibetaanse kleding aan te trekken en dat kon natuurlijk niet geweigerd worden. ze liet ons verder ook nog veel Tibetaanse objecten en schilderijen zien maar we mochten uiteraard geen foto's maken want ze zijn doodsbang om verraden en opgepakt te worden. Die dag was ook mijn verjaardag en eenmaal teruggekomen van de trekking hebben we heerlijk gegeten en gedronken en n potje gekaart. Het eten was heerlijk en alles was erg goedkoop daar aangezien het totaal niet toeristisch is ingesteld. Volgende dag zijn we weer teruggegaan naar het Hostel en daar kwam ik plotseling de 2 Engelse meiden weer tegen. Zij waren uiteraard stomverbaasd om me hier nu weer aan te treffen in een klein dorpje in the middle of nowhere maar zoals ik al eerder had vermeld sta ik nergens meer van te kijken. Die dag nog n beetje door het dorp gewandeld en ons verder voorbereid voor de volgende dag om rond 6 uur 's ochtends de bus te pakken terug naar Chéngdù. Eenmaal daar aangekomen na een busrit van 12 uur vanwege opstoppingen door het Chinese Leger kwam ik in het hostel erachter dat er zich al een tweede groep had gevormd om naar Tibet te gaan en ik weer te laat was om me daarbij aan te sluiten aangezien alles al geboekt was. Er zat dus niks anders op om een nieuwe oproep te doen en de hele dag in het restaurant boven het hostel te wachten op reacties. Na 7 uur de hele dag achter me laptop te hebben gezeten had ik de hoop al bijna opgegeven maar rond 6 uur kwamen er uit alle hoeken mensen tevoorschijn die naar Tibet wilde en een uur later zaten we met 6 man en iemand van de Touroperator aan tafel om de trip te bespreken. Uiteindelijk haakte er eentje af en ging ik met, Tania (Duits meisje die in Zwitserland woont) Liz (Amerikaans/Taiwanees meisje die in Shanghai woont) en Itay en Ortal (Israëlisch/Yemens stel die in Israël wonen) 4 dagen later de trip door Tibet van 12 Dagen doen. Maakt mij overigens wel weer uniek als Hollandse jongen met Hollandse ouders geboren en getogen in Nederland en me hele leven daar gewoond te hebben. Hoe het avontuur in Tibet is afgelopen houden jullie nog even van me tegoed want inmiddels is onze nieuwe minibus gearriveerd en rijden we weer verder naar een hoogte van 5200 meter.
Internet is weer eens retetraag in dit derdewereldland waar ik nu zit en de stroom valt ook meerdere keren per dag uit dus hoeveel foto's er uiteindelijk tevoorschijn komen weet ik niet maar ze staan in elk geval hier:
http://picasaweb.google.com/sietsehof/DeRestVanChinaInEenNotendop#slideshow/5252855462257138834
Aangezien onze minibus het bergopwaarts niet trekt en nu oververhit is heb ik mooi even een paar uur de tijd om jullie weer helemaal bij te brengen.
Allereerst wil ik iedereen even bedanken voor de felicitaties, berichtjes en sms'jes die ik voor me verjaardag heb gehad.
Zelfs Bammetje heeft het wereld weide web gevonden. helemaal geweldig! en dat zet me er weer toe aan om af en toe uren achter die pc te kruipen om weer wat te typen.
Me verjaardag heb ik niet uitgebreid gevierd maar ik was wel met een gezellig groepje mensen in een prachtig bergachtig dorpje ver van de chinese steden vandaan en dat maakte het wel weer bijzonder.
Maar waar was ik ook alweer gebleven?
Volgens mij had ik de olympische spelen net aan overleeft en probeerde ik zo snel mogelijk Beijing te verlaten.
Dit viel nog niet erg mee aangezien iedereen zo snel mogelijk uit Beijing wilde waardoor de treinen voor de eerste paar dagen al helemaal volgeboekt waren.
Zelf had ik eerst het idee om naar Xi'an te gaan voor het Terra Cotta leger maar omdat ik 3 weken in Beijing was blijven hangen had ik nog maar een week over op me visum dus heb ik mijn bestemming veranderd in Shanghai.
Hier woont Jurgen, een kennis van me, met zijn familie, en aangezien ik daar ook post naartoe had laten sturen moest ik hier toch eerst ff langs. Gelukkig had ik via een Chinese vriend een van de laatste treinkaartjes kunnen regelen naar Shanghai dus 3 dagen na de spelen bevond ik mij in een nieuwe Chinese wereldstad. Shanghai kan je wel zien als de nieuwe en westerse versie van Beijing en ze zijn druk bezig om Hong Kong voorbij te streven als Financieel Centrum van Azië. Zoals elke andere stad in China wordt ook hier gigantisch veel gebouwd en als je over 6 maanden terug komt herken je de helft van het straatbeeld al niet meer. Ik werd ontvangen door Jurgen en Faith en al snel zaten we thuis met de hele familie aan tafel voor weer eens een goeie gezonde avondmaaltijd. Het is heerlijk om weer even tijdelijk een soort thuis te hebben waar je je spullen kan uitzoeken en na 2 maanden je kleren weer kan wassen enzo. Ook heb ik meteen even uitgerekend hoeveel dagen ik nog op me visum had en dat viel n beetje tegen dus ook meteen maar uitgezocht hoe ik m'n visum in China kon verlengen voor nog 1 maand. Dit viel, in tegenstelling tot wat je in Nederland of Beijing hoort, erg mee om in Shanghai te verlengen dus volgende dag daar meteen maar mee begonnen. Na wat papierwerk en telefoontjes was alles rond alleen moest ik wel 5 werkdagen wachten totdat ik m'n paspoort met nieuwe visum kon ophalen. Genoeg tijd om de stad te bekijken dus zodoende trok ik de stad in voor wat Sightseeing.
De eerste plek waar iedereen heen gaat is "The Bund" wat de boulevard langs de Huangpu rivier is en waar je veel oude gebouwen vind uit de tijd dat de Engelsen hier waren. Ook maak je hier de mooiste plaatjes van de Skyline van Shanghai met de bekende Pearl Tower en andere nieuwere en hogere gebouwen die er sindsdien gebouwd zijn. Na wat rondgewandeld te hebben en ik wat gebouwen van binnen en buiten had bekeken liep ik terug richting de Metro totdat ik plotseling "Hey Siets" van achter me vandaan hoorde komen. Het bleek Vicki te zijn, een Engels meisje die ik 6 weken eerder in een Discotheek in Ulaan Baatar, Mongolië was tegengekomen. Erg toevallig misschien om haar nu hier 2000km verder in Shanghai tegen te komen maar ik kijk nergens meer van op en raak er inmiddels wel aan gewend. We hadden allebei veel meegemaakt en te vertellen dus zochten we een mooi dakterrasje met uitzicht op de stad om wat te eten & drinken. Was heel gezellig die avond en het ging dus nog wel even door tot in de kleine uurtjes. Verder ben ik de volgende dag met haar naar de Bioscoop geweest want het regende voor de verandering eens n keer in Shanghai en ook had ik voor het eerst op echte Japanse stijl gewokt. Vooral de vis was heerlijk! Daarna ben ik die week nog in de 3 hoogste gebouwen van Shanghai geweest. Allereerst de Pearl Tower die met 468 meter de hoogste TV Toren in Azië is en de derde in de wereld. Het bevat verder een draaiend restaurant op 267 meter en onderin heb ik het Museum bezocht. Daarna ben ik in de Jin Mao tower (420,5m) geweest om Lunch te hebben met Jurgens vrouw, Faith, die daar bij een advocatenkantoor werkt. Vervolgens op naar het 100 verdiepingen tellende Shanghai World Financial Centre, die net n paar dagen daarvoor de deuren had geopend en met zijn 492 meter het hoogste gebouw van Shanghai en 1 na hoogste ter wereld is. Het is een apart gebouw en heeft een vierkant gat aan de bovenkant waardoor het de vorm heeft van een grote Flesopener. Verder bevat het 3 observatieverdiepingen en de 3de op 474 Meter hoogte is daarmee de hoogste in de wereld waar je op dit moment in kunt. Dit betekent niet dat daarmee het uitzicht veel beter is aangezien er nog steeds een dikke laag smog over de stad heen hangt. Maar ach, na de Taipei 101 in Taiwan en de Petronas Towers in Kuala Lumpur kan ik deze ook weer aan me lijstje toevoegen van hoge gebouwen ter wereld waar ik in ben geweest. Verder heb ik die week heerlijk kunnen eten en slapen bij Jurgen en kon ik ook m'n foto's van de olympische spelen uitzoeken. Laatste dag heb ik eerst mijn paspoort opgehaald met mijn nieuwe visum voor een extra maand China en ben ik daarna naar een oude kunstwijk in Shanghai geweest met allemaal smalle steegjes waar veel leuke kleine restaurantjes en ateliers waren. Daarna was het op naar het Station om de trein te pakken naar Xi'an waar uiteraard de grote attractie het Terra Cotto leger is. Verder heeft Xi'an als een van de weinige steden in China nog zijn oude stadsmuren om het centrum heen en in het midden van de stad staan de Drum & Bell Towers.
Na aankomst 's ochtends en een lekker ontbijtje in het Hostel ben ik met twee Zweedse dames (niet blond dit keer) naar het Terra Cotta Leger geweest. erg indrukwekkend was het en vooral als je de omvang van het hele complex en alle figuurtjes letterlijk met je eigen ogen ziet staan dan bedenk je je pas hoeveel tijd het gekost moet hebben om dit allemaal te maken en dat het na zoveel jaar nog zo goed bewaard is gebleven. voor degene die geen flauw idee hebben waar ik het over heb of meer geïnteresseerd zijn in het hele gebeuren kan je op Google of Wikipedia terecht want ik heb weinig zin om dat hele verhaal hier te gaan vertellen. daar heb je tenslotte internet voor, toch?
Inmiddels was ik alweer n paar maanden aan het reizen en dan vergeet je langzamerhand welke dag, datum of maand het is maar door 2 leuke Engelse meiden in mijn kamer werd ik er aan herinnerd dat het vrijdagavond was en dus moesten we het nachtleven in deze stad maar even gaan ontdekken. Net zoals heel veel andere dingen is ook het uitgaansleven in China heel anders. Zo kennen ze geen kroegen of cafés hier dus beland je al gauw in een van de weinige discotheken die Xi'an rijk was. Eenmaal binnen waren we al snel de enige westerse tussen al die Chinese tieners en dan zijn de rollen omgedraaid en ben jij de toeristische attractie van die avond. Geen enkel probleem uiteraard want veel chinezen willen met je praten en daarbij word altijd drank aangeboden wat we natuurlijk niet konden weigeren.
Wat je meteen opvalt in zo'n discotheek is dat ze bijna geen dansvloer hebben en dat de hele tent vol staat met tafeltjes waar groepjes chinezen schalen met fruit en flessen sterke drank met ijsthee naar binnen werken. Je ziet bijna niemand daar aan het bier en het is ook gebruikelijk om elke keer kleine glaasjes in te schenken en te proosten met de hele groep. Wat ze alleen nog niet helemaal onder de knie hebben is de verhouding waarin ze mixen maar dit zal ongetwijfeld komen door het feit dat die chinezen niet zo goed tegen alcohol kunnen. Wij namen het later op de avond dus maar over en een van de Engelse dames had ook al snel het danspodium gevonden waardoor die chinezen helemaal overrompelt waren. Gelukkig viel er over de muziek niets te klagen en kwam er genoeg westerse en zelfs Nederlandse dancemuziek voorbij. De dag daarna ben ik samen met de twee dames naar een Islamitische wijk in het centrum geweest. Hier was een markt met veel islamitische slagers en restaurantjes en ook hebben we hier een van de weinige en ook grootste moskee in China bezocht.
Daarna was het weer tijd om me richting het station te begeven voor een de Trein naar Chéngdù. Alleen liet het eten erg lang op zich wachten, moest ik me backpack nog ophalen bij het hostel en was het spitsuur dus uiteindelijk kwam ik iets te laat op het station aan en was ik bang dat ik me trein had gemist aangezien ze in China stipt op tijd vertrekken. Maar de trein die ik moest hebben vertrok niet vanaf Xi'an maar moest helemaal uit Shengyang vandaan komen en had daardoor al 10 minuten vertraging opgelopen. Daar had ik weer n mazzeltje mee dus.
Chéngdù is de hoofdstad van de provincie Sìchuãn, waar n paar maanden geleden die aardbeving is geweest en verder staat het bekend om zijn kruidige en pittige gerechten met veel paprika's en pepers en ook vind je hier de grootste panda beren onderzoekscentrum en dierentuin ter wereld. Allemaal leuk en aardig maar de reden waar ik voor kwam was dat vanaf hier de Trein naar Tibet vertrekt en je een groep met andere backpackers moet vormen om een tour te boeken en de vergunning voor Tibet kan krijgen. In het eerste hostel waar ik zat viel dit nog niet mee aangezien 80% daar chinees was en de rest niet naar Tibet ging dus ben ik de volgende dag naar een ander Hostel verhuist. Hier had zich net 1 dag daarvoor een groep gevormd van 8 mensen en was ik net te laat om daar nog bij te kunnen. Erg jammer want het was een leuke diverse groep mensen met allemaal andere nationaliteiten. Heb dus maar een briefje opgehangen op het notitiebord en afgewacht. Helaas waren er weinig andere backpackers die naar Tibet wilde en was het sowieso vrij rustig in het hostel dus kreeg ik weinig reacties.
Gelukkig had ik nog genoeg tijd op me visum dus besloot ik met een aantal mensen voor n paar dagen naar een half Chinees/Tibetaans dorpje ten Noordwesten van Chéngdù te gaan. Door de aardbeving was de normale weg hiernaartoe afgesloten en duurde de busrit 11 uur i.p.v 4 en de laatste 3 uur daarvan was over een onverharde weg waar veel bouwverkeer over reed. Uiteindelijk ben je dus een hele dag kwijt om daar te komen maar toen we daar eenmaal waren was dat al snel vergeten want het was een prachtig dorpje die langs beide kanten van een grote rivier is gebouwd en waar je nog veel Tibetaanse bouwstijl en cultuur tegenkomt. Ook hier waren wij de attractie in plaats van zei aangezien we de enige westerse toeristen in het hele dorp waren. Er was sinds kort ook een Hostel geopend en ook daar bleken we de enige westerse backpackers te zijn. Waarschijnlijk blijven veel mensen toch weg uit deze regio in verband met de aardbeving terwijl dit gebied bijna niet is getroffen daardoor. De tweede dag daar zijn we naar een klein bergdorpje gegaan om daar de echte cultuur te proeven en een nachtje te overnachten. Die dag hebben we een wandeling gemaakt door de bergen en werden we overal vriendelijk ontvangen en kregen we veel fruit aangeboden die de bevolking daar aan het oogsten was. Overal kwam je bomen tegen met Appels, peren of walnoten. Onze zakken waren aan het eind van die dag dan ook aardig gevuld met al het fruit. Een van de Tibetaanse vrouwen nodigde ons uit voor eten en liet ons haar huis zien. Hoewel communicatie uitsluitend gebaseerd was op gebaren en lichaamstaal lukte het haar toch de vertellen hoe ze de aardbeving beleeft had en liet ze ons de scheuren in de muren zien. Een van de dames in ons groepje werd aangeboden echte Tibetaanse kleding aan te trekken en dat kon natuurlijk niet geweigerd worden. ze liet ons verder ook nog veel Tibetaanse objecten en schilderijen zien maar we mochten uiteraard geen foto's maken want ze zijn doodsbang om verraden en opgepakt te worden. Die dag was ook mijn verjaardag en eenmaal teruggekomen van de trekking hebben we heerlijk gegeten en gedronken en n potje gekaart. Het eten was heerlijk en alles was erg goedkoop daar aangezien het totaal niet toeristisch is ingesteld. Volgende dag zijn we weer teruggegaan naar het Hostel en daar kwam ik plotseling de 2 Engelse meiden weer tegen. Zij waren uiteraard stomverbaasd om me hier nu weer aan te treffen in een klein dorpje in the middle of nowhere maar zoals ik al eerder had vermeld sta ik nergens meer van te kijken. Die dag nog n beetje door het dorp gewandeld en ons verder voorbereid voor de volgende dag om rond 6 uur 's ochtends de bus te pakken terug naar Chéngdù. Eenmaal daar aangekomen na een busrit van 12 uur vanwege opstoppingen door het Chinese Leger kwam ik in het hostel erachter dat er zich al een tweede groep had gevormd om naar Tibet te gaan en ik weer te laat was om me daarbij aan te sluiten aangezien alles al geboekt was. Er zat dus niks anders op om een nieuwe oproep te doen en de hele dag in het restaurant boven het hostel te wachten op reacties. Na 7 uur de hele dag achter me laptop te hebben gezeten had ik de hoop al bijna opgegeven maar rond 6 uur kwamen er uit alle hoeken mensen tevoorschijn die naar Tibet wilde en een uur later zaten we met 6 man en iemand van de Touroperator aan tafel om de trip te bespreken. Uiteindelijk haakte er eentje af en ging ik met, Tania (Duits meisje die in Zwitserland woont) Liz (Amerikaans/Taiwanees meisje die in Shanghai woont) en Itay en Ortal (Israëlisch/Yemens stel die in Israël wonen) 4 dagen later de trip door Tibet van 12 Dagen doen. Maakt mij overigens wel weer uniek als Hollandse jongen met Hollandse ouders geboren en getogen in Nederland en me hele leven daar gewoond te hebben. Hoe het avontuur in Tibet is afgelopen houden jullie nog even van me tegoed want inmiddels is onze nieuwe minibus gearriveerd en rijden we weer verder naar een hoogte van 5200 meter.
Internet is weer eens retetraag in dit derdewereldland waar ik nu zit en de stroom valt ook meerdere keren per dag uit dus hoeveel foto's er uiteindelijk tevoorschijn komen weet ik niet maar ze staan in elk geval hier:
http://picasaweb.google.com/sietsehof/DeRestVanChinaInEenNotendop#slideshow/5252855462257138834
-
03 Oktober 2008 - 10:24
Sietse:
Gaaf weer zeg!!! Ga snel je foto's bekijken, zullen wel weer super zijn:D -
03 Oktober 2008 - 10:26
Janine:
Euhm,weet niet hoe ik dat voor elkaar kreeg, maar dat was mijn berichtje maar met jouw naam.... Kan me niet herinneren dat ik jouw naam typte.... -
03 Oktober 2008 - 11:29
Marrie:
Super Siets ik zat weer lekker even in jouw wereldje Dikke kus Marrie en de rest -
03 Oktober 2008 - 11:31
Sietse (de Echte):
haha, vind ik erg knap Janine, denk je zoveel aan me dan :) -
03 Oktober 2008 - 11:46
Renee:
Notendop!! Weet niet wat voor noten jij voor je ziet!!!!
Ik ga je verhaal uitprinten en rustig van t weekend lezen! Anders wordt mijn baas straks nog boos! Heb jij allemaal heerlijk geen last van!
Echt gaaf dat je ook naar Tibet ben gegaan! Als je terug bent, of ergens op een mooie plek zit en ik vakantie heb, gaan we foto's kijken en verhalen wisselen!!
Viel spass en doe voorzichtig he :-)!!
Dikke kus -
03 Oktober 2008 - 11:50
Ikke Nog Een Keer!:
Zat toch ff je foto's te bekijken!
Zo gaaf, wij hebben laatst op tv de bouw van die immense toren gezien!! Toen wij er waren hebben we wel de bouw ervan gezien!!
Nou moest ik ff kwijt, hahahaha! Je kent het wel, al die herkenbare dingen. Net alsof ik bij je ben ;-)!!
Nogmaal een kus! -
03 Oktober 2008 - 12:34
Tineke:
Super de super, zo'n lekkere afleiding op de vrijdag middag. kan je dat nie standaard doen :-) -
03 Oktober 2008 - 15:00
Marjolein:
Ben erg benieuwd naar je verhaal over Tibet, kijken of ik wat herken!! Je foto's zal ik thuis gaan bekijken (zit nu op me werk...)
Kus -
03 Oktober 2008 - 18:30
Will:
Ik was natuurlijk al aardig op de hoogte van je belevenissen, maar het is altijd weer heerlijk om je verhaal te lezen. Ook leuk om de foto's te bekijken.Die steegjes in Shanghai deden mij erg denken aan Bangkok,ook zo lekker "clean" Kijk weer uit naar je volgend avontuur, maar spreek je wel weer op skype. Kus Mam -
03 Oktober 2008 - 20:09
Roel:
sietse, ik kan alleen maar zeggen: helemaal tegek zeg als ik je verhalen lees.
veel plezier en geniet ervan man! -
03 Oktober 2008 - 22:44
Jan Krijgsman:
Ha die Siets,
Heb net je foto's gezien en dat ziet er allemaal te gek uit!
Ik ga misschien verhuizen naar Cairns...
groetjes vanuit een zomers Melbourne! -
06 Oktober 2008 - 08:16
Femke:
he broertje,
wat een heerlijk verhaal zo op de maandagochtend. gister nog even schrikken want er was op het nieuws een bericht over een nederlandse toerist die was omgekomen in nepal. maar mam ging even googlen en kwam erachter dat het een 50 jarige man was. dus konden we met een gerust hart gaan slapen. jammer dat je beltegoed op was van de week. ga zo lisan helpen in haar huis dus vandaag weer niet skpen. de rest van de week ook weer erg druk, laat jij maar ff weten wanneer je online bent.
veel plezier in tibet, en ik kijk uit naar je nieuwe verhaal. we mailen
dikke kus -
06 Oktober 2008 - 15:09
Suus:
Jeetje Siets!!! Wat een top verhaal weer....heb er gewoon 10min voor uit moeten trekken :)
Maar, ben nu dan ook weer helemaal op de hoogte, en ook mijn jaloezie stijgt tot bijna boven die 5200 meter waarnaartoe jij op weg was...Wat een heerlijk leven!!! Ik ben nu aan t afstuderen dus hopelijk binnen 3 maanden ook vogelvrij...;)
Geniet! Kus -
06 Oktober 2008 - 16:20
Thijs:
Leuke verhalen siets.
Je moet ze ff vaker plaatsen! Veel plezier en geniet ervan. -
14 Oktober 2008 - 12:56
Helga:
Hey Sietse,
Gaaf om te lezen hoor, wil zo terug naar Azie.. TIS HIER NIX AN! haha
Hoe ziet je plan er voor de komende weken uit? welke landen staan om het programma?
Groetjes,
Helga -
21 Oktober 2008 - 15:04
Jan Erik:
he siets!
weer leuk om wat te lezen.
blijf sturen! grtz -
22 Oktober 2008 - 11:01
Jolanda:
he neef
wat een heerlijk verhaal weer we genieten er zo van
we zijn druk met de voorberreidingen van ons trouwen en je staat nog steeds gewoon op de gasten lijst dussuh misshien een goede reden om weer naar nederland te komen(grapje)
groetjes jolanda en pascal -
01 Januari 2009 - 18:45
Dirk Dekker:
hoi Siets, samen met je moeder bij thijs en trudy oudjaar gevierd en er een gezellige avond van gemaakt,de beste wensen van ons allemaal hier. alles loopt zoals het loopt, geen vervelende dingen gebeurt het vriest hier nu wel lekker er wordt al volop geschaatst, jij begin al aardig spleetoogjes te krijgen grote als ik de fotoos zo bekijk,je moeder had het over jou avonturen ik zei dat ik even een berichtje ga sturen ja dat moet je doen zei je moeder dat zal hij kunnen waarderen en ik was wel benieuwd naar je site heel speciaal wat jij allemaal beleefd en dan heb ik nog niet eens alles gelezen wat een avonturen knap siets hoe je het allemaal doe petje af, kijk je wel een beetje uit we willen je graag gezond weer terug groetjes uit bergen en nog een fijne tijd in die verre oorden -
01 Januari 2009 - 18:47
Dirk Dekker 1 Jan 09:
hoi Siets, samen met je moeder bij thijs en trudy oudjaar gevierd en er een gezellige avond van gemaakt,de beste wensen van ons allemaal hier. alles loopt zoals het loopt, geen vervelende dingen gebeurt het vriest hier nu wel lekker er wordt al volop geschaatst, jij begin al aardig spleetoogjes te krijgen grote als ik de fotoos zo bekijk,je moeder had het over jou avonturen ik zei dat ik even een berichtje ga sturen ja dat moet je doen zei je moeder dat zal hij kunnen waarderen en ik was wel benieuwd naar je site heel speciaal wat jij allemaal beleefd en dan heb ik nog niet eens alles gelezen wat een avonturen knap siets hoe je het allemaal doe petje af, kijk je wel een beetje uit we willen je graag gezond weer terug groetjes uit bergen en nog een fijne tijd in die verre oorden
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
