bakje koffie doen in Nimbin

Zoals ik in het vorige bericht al had vermeld ben ik vandaag met Jim's Alternative Tours met de bus naar Nimbin geweest. Onderweg allemaal goeie ouwe rockmuziek en nog wat geschiedenis over Nimbin gehoord. Daar aangekomen (in de regen) eerst koekjes gehaald (cookies ;-) en daarna pas de koffie. de koekje bevat iets meer dan alleen maar deeg en chocolade. en dat begint pas te werken na een uurtje. Nimbin is qua softdrugsbeleid nog erger dan dat buitenlanders over nederland denken. overal op straat word vanalles aangeboden en de prijzen vallen voor ons NL'ers nog wel mee. Na 1,5 uur gingen we weer de bus in op weg naar Paul Recher. Paul is nog een van die hippies die in de VS in de jaren 70 nog actief gedemonstreerd heeft tegen de oorlog in Vietnam enzo.
Vroeger verzamelde hij postzegels maar regenwoordig verzameld hij exotische bomen en planten in zijn achtertuin van 32 Hectare groot. Dus wij met z'n allen even een kijkje nemen in zijn tropisch regenwoud. Jim waarschuwde mensen met open schoenen (ik dus ook op me Tefa's) voor Leeches (bloedzuigers) en jawel hoor, nog geen 5 minuten lopen en er zat er al weer eentje aan me teen te knagen. gelukkig merkte ik het op tijd dus kon ik em er snel afhalen voordat ie zich vol zoog. andere mensen waren wat minder gelukkig toen ze pas bij de bus erachter kwamen. Verder hebben we bij Paul nog wat exotische noten en vruchten gegeten. erg lekker allemaal. Daarna de bus weer in en op naar de Minyon Falls om daar van een mooi uitzicht te genieten over het World Heritage Nightcap National Park. Daarna terug naar het Hostel via "The Rollercoaster Track". dit is een heuvelachtig weggetje waar Jim met 120 Km/H overheen rijd begeleid met muziek van Pink Floyd - Dark Side of the Moon. Voor de mensen bij wie dan pas de koekjes gingen werken een hele aparte ervaring. Eenmaal aangekomen bij het Hostel was iedereen bekaf en hebben we verder niet veel gedaan die avond.